- söyüşkən
- Iсущ. ругатель (тот, кто постоянно ругается, любит ругаться); ругательницаIIприл. бранливый, бранчливый (склонный к брани)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
söyüşkən
Смотреть что такое "söyüşkən" в других словарях:
söyüşkən — bax söyüşçü. Nadinc, söyüşkən, bu doqquz yaşında uşaq bütün müəllimləri təngə gətirmişdi. S. S. A.. Bəy yekəxananın biriminci mülkədarı, söyüşkən zülmkarı idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pədərava — (Şəki) ədəbsiz, söyüşkən. – Musdafa çox pədəravadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağzıyava — sif. dan. Söyüşkən, hərzə danışan, ədəbsiz danışan, ağzına gələni danışan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıyavalıq — is. dan. Söyüşkənlik, ədəbsiz danışmaq xasiyyəti, ağzıpərtövlük. Axı bu ağzıyavalığın sənə nə faydası var ki, öz həmməzhəblərini xarici ölkələrdə bəla və qaxınc oxuna hədəf edirsən. . M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gül — is. <fars.> 1. Çiçək (danışıqda «qızılgül» mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – . . Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan. (Bayatı). Bir gül ilə bahar olmaz. (Ata. sözü). . . Hər gülün, hər çiçəyin öz adı, öz surəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
it — is. 1. Canavar, tülkü kimi heyvanların mənsub olduğu yırtıcı məməli heyvanların xüsusi fəsiləsinə mənsub ev heyvanı. Çoban iti. Həyət iti. Ov iti. – İt, qulağını kəsəndən qorxar. (Məsəl). Hərdən it hürüşməsi, səsküy eşidilməsəydi, yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pis — sif. 1. Mənfi keyfiyyət və ya xüsusiyyətlərə malik, verilən tələbləri təmin etməyən, istənilən kimi olmayan, mənfi təsir bağışlayan; yaman, fəna (yaxşı əksi). Pis xörək. Pis xətt. Pis hava. // Öz işini yaxşı bilməyən, təcrübəsiz. Pis usta. Pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
